പെയ്തൊഴിയാൻ...!

എത്ര സുന്ദരവും മധുരവുമാണ് ഈ പ്രപഞ്ചം…!
പുഞ്ചിരിയോടെ പൊട്ടിവിടരുന്ന പുലരികളും, തുടുത്ത സന്ധ്യകളും, അടിവെച്ചകലുന്ന അന്തിച്ചുവപ്പും, ദിവ്യസൗന്ദര്യങ്ങളാണ്……!
അവയോട് നിയ്ക് അടങ്ങാത്ത ആവേശമാണ്
ആ പ്രപഞ്ചസൗന്ദര്യം എന്നെ തൊട്ടുണർത്താറുണ്ട്...
എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി ചോദിക്കാറുണ്ട്....
"നിനക്കു പെയ്തൊഴിയേണ്ടെ… ...?  നോവുകളും, ആലസ്യങ്ങളും, വിരഹവും, വീഴ്ത്തും നിരാശകളിൽ നിന്നും ഉയരേണ്ടെ..?"

- വിറക്കുന്ന ചുണ്ടുകളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന മിഴിനീർത്തുള്ളികളെ ഒപ്പിയെടുക്കാനായി എന്റെ ഇരുളിനു വെൺനിലാവായി കൂട്ടിരുന്ന എന്റെ ജീവത്തുടിപ്പിനു രണ്ടുവയസ്സു തികയുന്നു….
- എന്റെ 'പെയ്തൊഴിയാൻ' പിറന്നാൾ ആഘോഷിക്കുന്നു....!

പെയ്തൊഴിയാൻ സന്ദർശിക്കുന്ന എന്റെ പ്രിയരെ., 

ഈശ്വരൻ എന്നെ അമിതമായി സ്നേഹിക്കുന്നു എന്നതിനു സൂചനയാണു നിങ്ങളിലൂടെ ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്ന സന്തോഷങ്ങൾ...

എന്റെ വരികൾക്കു ജീവൻ നൽകുന്ന ബാബുമാഷിനും...,  വലിയ വലിയ കവികളുടെ കവിതകൾക്കിടയിൽ  എന്റെ കവിതക്കും  സ്ഥാനം നൽകാറുള്ള പുലർകാലത്തിനും  ഹൃദയം നിറഞ്ഞ സ്നേഹം....

 ഈ സുദിനത്തിൽ മാഷിനായി ഒരു കുഞ്ഞു സ്നേഹോപഹാരം പെയ്തൊഴിയുവാനും പുലർക്കാലവും കൂടി ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്..,
പെയ്തൊഴിയാനും പുലർക്കാലവും മനസ്സാൽ സ്വീകരിച്ച പ്രിയരേ,
“ ആർദ്രമൊഴികൾ“ എന്ന മാഷിന്റെ  കാവിതകൾ വരാൻ പോകുന്ന കവിതാ ലോകം കൂടി സ്വീകരിയ്ക്കുക നിങ്ങൾ... !
നന്ദി പ്രിയരെ…. പെയ്തൊഴിയാനിൽ ചിലവഴിച്ച ഓരോ നിമിഷങ്ങൾക്കും.

- പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത, അടക്കാനാവാത്ത മറ്റൊരു ആഹ്ലാദം കൂടി...

മലയാളസാഹിത്യത്തിൽ ആദ്യസംരംഭമായി, ഫെയ്സ് ബുക്കിലെ 'കവികളും കവിതകളും' എന്ന ഗ്രൂപ്പിലൂടെ കാവ്യസാന്നിധ്യം അറിയിച്ചു ശ്രദ്ധനേടിയ, നൂറ്റിഒന്നു കവികളുടെ മികച്ച രചനകൾ എ.ബി.വി.കാവിൽപ്പാട് എഡിറ്റ് ചെയ്ത് H&C പബ്ലിക്കേഷൻസ് പുറത്തിറക്കിയിരിക്കുന്നു.

ആ നൂറ്റിഒന്നു  പേരിൽ ഞാനും…, ന്റെ 'കിനാക്കൂട് 'എന്ന കവിതയും സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന സന്തോഷം നിങ്ങളുമായി പങ്കുവെക്കുന്നു.

എ.ബി.വി.കാവിൽപ്പാടിനോടുള്ള നന്ദിയും സ്നേഹവും കൂടി ഈ അവസരത്തിൽ ഞാൻ അറിയിച്ചുകൊള്ളട്ടെ…..

എൻ വൃന്ദാവനക്കോണിൽ കിളിർക്കുമീ
വേദനപൂക്കൾ പൊട്ടിച്ചിരിയ്ക്കവേ..

ആശതൻ നാമ്പുകൾ വീണ്ടും മുളയ്ക്കുന്നു
എനിയ്ക്കും നിനക്കും അറിയില്ലെന്ന നിറവിൽ..

രാമഴ തുള്ളികൾ കിനാക്കളായ് നെയ്ത്
മഞ്ഞിൻ താഴ്വരയിലുണർന്നേയിരുന്നു ഞാൻ..

 പൊൻ പുലരിയെൻ മിഴികളാകെ തഴുകി
കിനാക്കൾ കവർന്നു  മദിച്ചൊഴുകും സ്വപ്ന-
യാത്രയും തീർന്നു ഏറെ വിവശയായ് നിന്നു..

എങ്കിലുമെന്റെ അരികത്തു നീ വന്നു
സ്വപ്നങ്ങൾ പിന്നെയും നട്ടുവളർത്തുവാൻ..

സ്നേഹവാത്സല്ല്യങ്ങൾചുടുചുംബനങ്ങളായ്
നെറുകയിൽ മുദ്രയായ് ചാർത്തി നീ..

അപ്പോഴും പെയ്തൊഴിയാത്തൊരു കണ്ണുനീർതുള്ളിയിൽ
 നനവാർന്ന പ്രണയം കുതിർന്നേയിരുന്നു..

ആലസ്യമെൻ മിഴികളെ തഴുകി
നീ പാടാത്ത വരികളെ ഈണങ്ങളാക്കി..

മാനത്ത് പ്രണയം വിരിച്ച നിലാവെ
മിഴികളിൽ കര്‍പ്പൂരം ചാലിച്ച താരകെ..

ചൊടികളിൽ കൊലുസുമായ് എത്തുന്ന മോഹമേ
കൂടെയുണ്ടിപ്പോഴും വാലിട്ടെഴുതിയ
ഈറൻ നിനവുകൾഓര്‍ക്കുമീ ഗീതങ്ങൾ
 സാന്ദ്രമായ് ഒന്നിച്ച് മൂളിയിരിയ്ക്കുവാൻ..

 സ്നേഹാതിരേകമാം സ്പര്‍ശം ജ്വലിയ്ക്കുമീ
പ്രാണന്റെ ഭാരവും പേറി ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും..

പെയ്തൊഴിയാൻ വെമ്പിനിൽക്കുന്ന മേഘമായ്
പെയ്തൊഴിയാൻ വെമ്പിനിൽക്കുന്ന മേഘമായ്

 നീയറിയൂ ഇനി പെയ്തൊഴിഞ്ഞീടണം
എനിയ്ക്ക് പെയ്തൊഴിഞ്ഞീടണം..
നീയറിയൂ ഇനി പെയ്തൊഴിഞ്ഞീടണം
എനിയ്ക്ക് പെയ്തൊഴിഞ്ഞീടണം....!

കവിത: പെയ്തൊഴിയാൻ
രചന: വര്‍ഷിണി
ആലാപനം: ബാബു മണ്ടൂര്‍

പെയ്തൊഴിയാൻ...CLICK HERE TO DOWNLOAD