പ്രസവത്തിന് മുമ്പ് തന്നെ തറവാട്ടമ്മ വീട്ടിലെത്തിയിരുന്നു.
പെറ്റ് വീഴുന്ന കുഞ്ഞിന് അമ്മയേക്കാൾ തന്നോട് സ്നേഹമുണ്ടാവണം എന്ന ഗൂഢമോഹം ഉള്ളിലൊതുക്കി പ്രായത്തിന്‍റെ അസ്കിത മറന്ന് മുന്നിലും പിന്നിലും ചരട്‌ മുറുക്കുകയായിരുന്നു അവര്‍.
തറവാട്ടിലെ കാര്യവാഹകസ്ഥാനം സ്വയം എടുത്തണിഞ്ഞ് പല പല മനക്കോട്ടകൾ പടുത്തുയർത്തി കുഞ്ഞിന്റെ ഇരുപത്തിയെട്ടിനുശേഷം അവര്‍ തറവാട്ടിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചുപോയി .
എന്നാല്‍ ബുദ്ധിമതിയായിരുന്നു അവന്റെ അമ്മ.
അവന് സ്നേഹം വിളമ്പാനെന്നോണം ഇടയ്ക്കിടെ വിരുന്നു വരുന്ന തറവാട്ടമ്മയെ കൂടുതല്‍ കൊഞ്ചാന്‍ അനുവദിക്കാതെയും , പെറ്റമ്മ തന്നെയാണ് അവനെ പരിപാലിക്കെണ്ടതെന്ന രീതിയില്‍ അവനെ ആര്‍ക്കും കൈവിട്ടു നല്‍കാതെയും അവര്‍ തന്റെ ചുമതലകളിലേക്ക് ഉള്‍വലിഞ്ഞു.
വീട്ടകത്ത് അനിഷ്ടത്തിന്റെയും അവിശ്വാസത്തിന്റെയും പുതിയ ചുമരുകള്‍ ഉയരുന്നത് മനസ്സിലാക്കിയെങ്കിലും ദാമോദരന്‍ ആദ്യമാദ്യം അതെല്ലാം കണ്ടില്ലെന്ന്‍ നടിച്ചു.
കാലം പോകവേ അകത്തെ ഒച്ചപ്പാടുകള്‍ സ്ത്രീകളോടുള്ള ഈർഷ്യയായും, പ്രത്യേകിച്ച്‌ കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയോടുള്ള കോപമായും അയാളുടെ ഉള്ളം നുരഞ്ഞു. ശാസനകളും വിലക്കുകളും പരുക്കന്‍ കാറ്റ് പോലെ അകമുറികളില്‍ ചുഴികള്‍ തീര്‍ത്ത് ഉമ്മറം കടന്ന് പുറത്തേക്ക് വീശിയടിക്കുമ്പോഴും
പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഒരു സ്വാഭാവിക പരിണാമദശയിലാണ് ഞങ്ങള്‍ എന്ന മട്ടില്‍ മാതൃത്വം ആവോളം ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു അമ്മയും അവനും.
ദാമോദരന്‍റെ കടുത്ത ഈര്‍ഷ്യയെ അത്രയും ലാഘവത്തോടെ ഒരു പുഞ്ചിരിയില്‍ ഒതുക്കി അവള്‍ കൂസലില്ലാതെ കുഞ്ഞിനായി മാറിടം തുറന്നിട്ടു.
അപ്പോഴെല്ലാം അയാൾ പരുപരുത്ത ശബ്ദത്തിൽ അവളെ ഉപദേശിക്കുകയെന്നോണം മുറിയിൽനിന്ന് പുറത്തുവന്ന് ഉയർന്ന സ്വരത്തിൽ സംസാരിച്ചു.
" അവനെ മുലയൂട്ടിയൂട്ടി നീ നിന്റെ ആരോഗ്യം നശിപ്പിക്കരുത്‌. അഞ്ച് വയസ്സെന്നാല്‍ കൊച്ചു കുട്ടിയൊന്നുമല്ല.
സൗകര്യപ്പെടുമ്പോഴെല്ലാം സാരിത്തലപ്പിൽ അവന്റെ തല പൂഴ്ത്തി താലോലിക്കുന്ന ശീലം അവനെ വെടക്കാക്കുകയാണ് ..."
ആധി കയറിയ പോലെ അയാള്‍ ഇളകി നടന്നു.
"നാണക്കേട്...അവനെ മടിയില്‍ നിന്നിറക്കേണ്ട സമയമായീന്ന് എപ്പഴേ പറഞ്ഞതാ.., ദുശ്ശീലം എന്നല്ലാതെ എന്താ ഇത് ..? കുട്ട്യാളെ ഓമനിക്കാം, ഇതിപ്പോ വഷളാക്കലല്ലേ.. "
"ഭ്രാന്താണ് നിനക്ക്.., അവസാനിപ്പിച്ചോ എല്ലാം..എനിക്ക് പണിയുണ്ടാക്കരുത്...."
വാക്കുകളിലെ കാര്‍ക്കശ്യം നാള്‍ക്കുനാള്‍ ഏറി വന്നു. അയാളുടെ തലവെട്ടം അകലെ കാണുമ്പോള്‍ തന്നെ അവന് മുലഞെട്ടില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്ന്‍ മാറി എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഓടിമറയും .
"ആഴ്ച തോറും ഇയാളെന്തിനാ വഴക്കടിക്കാന്‍ മാത്രമായി ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത്.." അവന് ആലോചിച്ചു.
അയാള്‍ ഒറ്റക്കായിരുന്നില്ല, ചുറ്റുമുള്ള പ്രായം ചെന്നവരും അയാളുടെ ഭാഗത്തായിരുന്നു.
" അമ്മയുടെ മണവും മുലകുടിയും നല്ലത് തന്നെ, പക്ഷേ എന്തിനും ഒരു സമയോം അളവും ഉണ്ടെന്ന് മറക്കെണ്ടാ..,
അവന്റെ കുടിയിപ്പോൾ മയക്കത്തിനും നേരമ്പോക്കിനും മാത്രായി വരുണുണ്ട്. വെറുതെ സങ്കടങ്ങളെ കൈമാടി വിളിക്കേണ്ട,
ചൊവ്വില്ലാത്തത്പാടില്ലാന്നു പറയലും, ചൊല്ലുവിളിക്ക് നടത്തലും സ്നേഹം തന്നെയാ..
പരാതി പറയാത്തവര്‍ ഇല്ലെന്നായിരിക്കുന്നു.
മക്കള് ഒതുക്കമില്ലാണ്ട് വളര്‍ന്നാല്‍ പഴി അമ്മയ്ക്ക് തന്നെയാ... "
ആ വാക്കുകള്‍ ഏറ്റിരിക്കണം, അമ്മയും അവര്‍ക്ക് ചെവി കൊടുത്തു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
.പതിവുപോലെ അമ്മയുടെ സാരിത്തലപ്പിൽ മുളയാൻ നൂഴുന്ന അവനെ അവരുടെ മുലയിൽനിന്നൊലിച്ചിറങ്ങുന്ന ചുവന്ന തുള്ളികൾ ഭയപ്പെടുത്തി.
പിറ്റേന്നും അത് ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ ചുവന്ന തുള്ളികൾ കൊതിയോടെ രുചിക്കാൻ തുടങ്ങിയ അവനെ കശയ്ക്കുന്ന രുചി ഓക്കാനിപ്പിച്ചു.
എന്നാൽ പെട്ടെന്ന് വന്നു വീണ രുചിഭേദങ്ങളും നിയന്ത്രണങ്ങളും അവനെ നിഷേധിയാക്കി.
പിന്നെയവന്‍ അമ്മയ്ക്കരികിൽ ഉറങ്ങാൻ ചെന്നില്ല. കോലായിൽ വേലക്കാരിയുടെ അരിക് ചേർന്നുറങ്ങുന്ന അവനെ കണ്ട്‌ പെറ്റമ്മ വേദനിച്ചു.
ഇരുട്ടും മുന്നെ അവനെ കോലായിൽ പായ്‌വിരിച്ചുറക്കാൻ അവളും ശുഷ്ക്കാന്തി കാണിച്ചു. പാതിരാത്രിയിൽ അമ്മയെ തേടി അവന് അവളിലേക്ക് നുഴഞ്ഞു. പകലന്തിയോളം ജോലികളിലേർപ്പെട്ട്‌ നടു നിവർത്താനായി കോലായിൽ കൂടണയുന്ന അവളെ അവന്റെ കൂട്ട്‌
അലോസരപ്പെടുത്തി.
അവന്റെ വായടക്കാൻ വേറെ നിവൃത്തി കാണാതെ അവള്‍ അവനെ നെഞ്ചിലേക്കെടുത്തു.
തറവാട്ടമ്മ ആ വാർത്ത ഒരുത്സവമായി കൊണ്ടാടി.
അവരുടെ പൊള്ളച്ചിരി മുഴങ്ങുന്നത്‌ കേൾക്കാൻ വയ്യാതെ പരിസരം ചെവിപൊത്തി.
അവന്റെ അമ്മ മനസ്സു നൊന്ത്‌ കണ്ണീരൊഴുക്കാൻ തുടങ്ങിയെന്നറിഞ്ഞ അവർ തന്റെ ആനന്ദം പ്രകടിപ്പിച്ചത്‌
ദാമോദരനിൽ അതിശയമൊന്നും ഉണ്ടാക്കിയില്ല.
പഴയ കണക്കുകള്‍ പൊടിതട്ടിയെടുക്കുകയായിരുന്നു അവര്‍.
അവസരം മുതലെടുത്ത്‌ ആളെ വിട്ട് അവര്‍ അവനെ തറവാട്ടിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു.
ഈ രാത്രികൂടി കഴിഞ്ഞേ വരൂ എന്ന് ശഠിച്ച് അവന് പുലരുവോളം
പോറ്റമ്മയുടെ മാറിന്റെ മണമേറ്റ് കിടന്നു.
തറവാട്ടുമുറ്റത്തെ കളികളും അതിരുവിട്ട സ്വാതന്ത്ര്യവും അവന് ആ നാട് പ്രിയപ്പെട്ടതാക്കി.
അകത്തുള്ളവർ അവന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കും വാക്കുകൾക്കും മൗനസമ്മതം നൽകി.
" അമ്മ അടുത്തില്ലാത്ത കുട്ടിയാ..വാശി പിടിപ്പിക്കേണ്ട..... "
അവനത്‌ കേട്ടാൽ മതിയായിരുന്നു..
തെങ്ങിനു വളമിടുന്ന ഫലം അവനിലും കണ്ടു വന്നു.
പിന്നീടൊരിക്കൽ ആരോ പറയുന്നത് കേട്ടു.
" അവൾക്കിപ്പൊ മൂന്നാം മാസായത്രെ.. ഇനിയിപ്പൊ ഉണ്ണി പിറക്കും വരെ കുട്ടി ഇവിടെ തന്നെ നിക്കട്ടെ..ഇപ്പൊ തന്നെ അവനിവിടത്തെ കുട്ടി ആയിരിക്കുന്നല്ലോ, ഇവിടത്തെ കുട്ടിയായി തന്നെ അവന് വളരട്ടെ..."
അതു കേട്ടതുമവൻ ഉണ്ടക്കണ്ണുകളുയർത്തി തറവാട്ടമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു,
" നിങ്ങളിങ്ങനെ അമർത്തി പറയേണ്ടാ..ഞാനിനി എങ്ങട്ടും പോണില്ലാ..ഇനി ഇതുതന്നെ എന്റെ നാട്.. ഇവിടത്തെ ചായ്പ്പിലുറങ്ങണം, അത് മാത്രം മതി എനിക്ക് "
അവൻ ഇളകി ചിരിച്ചു. ആ ചിരിയിലൂടെ അവന്റെ വായിൽനിന്ന് ദുർഗ്ഗന്ധമെന്ന പോലെ പെണ്ണിന്റെ മാറിടമണം വമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
തറവാട്ടിലെത്തി മുറിയിൽ ചടഞ്ഞു കൂടിയ അവനെ ഉന്മേഷവാനാക്കി മാറ്റുവാൻ തറവാട്ടമ്മ ഏൽപ്പിച്ച സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നു, ചായ്പ്പില്‍.
തറവാട്ടിലെ കാര്യക്കാരിയായ അവളുടെ സ്നേഹലാളനകളിൽ വിശ്വസിച്ച്‌, അവന്റെ ഇനിയുള്ള വളര്‍ച്ചക്ക് അവളൊരു
സഹായമാകുമെന്ന് കരുതി, തറവാട്ടമ്മ.
തന്റെ രഹസ്യക്കാരെ സ്വീകരിക്കുന്നതിന് തടസ്സമുണ്ടാവാതിരിക്കാന്‍ അവള്‍ അവനെ ആദ്യമേ തന്നെ വരുതിയിലാക്കി. തറവാട്ടില്‍ ഇതെല്ലാം പതിവാണെന്ന മട്ടില്‍ അവള്‍ അവന്റെ ഇഷ്ടങ്ങള്‍ക്ക് അയഞ്ഞു കൊടുത്തു.
എങ്കിലും കൂടെക്കൂടെ അവളവനു താക്കീതുകൾ നൽകി.
" നീ എന്റെ സ്വൈര്യം കളഞ്ഞാല്‍ ഇതിനകത്തുള്ള നിന്റെ ഉറക്കം അന്ന് തീരും,..പിന്നെ തറവാട്ടമ്മയുടെ മുറിയിലെ കശയ്ക്കുന്ന ഗന്ധമേറ്റ്‌ ഉറങ്ങാനായിരിക്കും നിന്റെ യോഗം. മനസ്സിലാക്കിക്കൊ നീയ് .."
അത് കേട്ടാല്‍ ഓക്കാനം അഭിനയിച്ച് അരുതെന്ന് തലയാട്ടി അവനവളുടെ ഇരുളിൽ മുളയും..
അവനിൽ താടിയും മുടിയും കനക്കുന്നത് പോലെ ഒപ്പം കളിച്ച് ചിരിച്ച് നടന്നിരുന്ന പെൺകുട്ടികളുടെ മാറിടങ്ങളും ഉയർന്നു വന്നു.
"മാറുള്ള പെൺകുട്ടികളെ കണ്ടാൽ തന്നെ അവനൊരുമാതിരി ഇളക്കം കൂടും,
തിക്കും തിരക്കുമുള്ള സ്ഥലത്ത് അവനുണ്ടെങ്കില്‍ പേടിയാ...
പെണ്ണുങ്ങൾ നാട്ടുവളപ്പുകളിലും തിണ്ണകളിലും കൂട്ടംകൂടി സ്വരം ഉയർത്തി.
"അവൻ കാരണം തറവാട്ടിലുള്ളക്കവർക്ക്‌ കൂടി വഴി നടക്കാൻ പറ്റാതായി തൊടങ്ങിയിരിക്കുണൂ "
തറവാട്ടമ്മയും മുറുമുറുത്ത് തുടങ്ങി..
അടക്കാമരം തന്റെ മുണ്ടിന്റെ തലപ്പത്ത്‌ ഒതുങ്ങായതോടെ അവർക്കും അവനൊരു ബാധ്യതയായി..
പോരാത്തതിനു ഉമ്മറത്തിണ്ണയിൽ പരാതിക്കാരുടെ പരിഭവവും തെറി പറച്ചിലും, താക്കീതുകളും...
നാട്ടുപെണ്ണുങ്ങൾക്കിടയില്‍ അവര്‍ക്കുള്ള ആഭിജാത്യത്തിന്റെ നിറം ക്കെടുത്താൻ അത് ധാരാളമായിരുന്നു.
" നെന്റെ അച്ഛനു തീരെ വയ്യാത്രെ, കിടപ്പിലാണു പോലും..
ഇടക്കിടെയുള്ള തലകറക്കവും ക്ഷീണവും.
ഈ അവസരത്തിൽ അവിടത്തെ കാര്യങ്ങൾ നീ തന്നെ നോക്കി നടത്തണം ,"
പറഞ്ഞു വിടാൻ ഒരു കാരണം കിട്ടിയ സമാധാനത്തോടെ അവനെ യാത്ര അയക്കുവാൻ നാടും തറവാടും ..ഒരുങ്ങി.
ജനിച്ച മണ്ണിലേക്ക്‌ തിരിച്ചുപോകുവാൻ ആ രാത്രിയുടെ സമ്മതം തേടി അവൻ ചായ്പ്പിലേക്ക്‌ ചെന്നു..
പിറ്റേന്ന് പുലരെ പുറപ്പെടാൻ നേരാൻ അവനവിടെ ഉപേക്ഷിച്ചിറങ്ങിയതും ഒരു നിറഞ്ഞ മാറിടത്തിന്റെ നിശ്വാസമായിരുന്നു.
പിറന്ന മണ്ണിൽ അവന് ശ്വാസം മുട്ടി...
പെറ്റമ്മയുടെ അവഗണന..
പോറ്റമ്മയുടെ അസാന്നിദ്ധ്യം..
പിതാവിന്റെ ദീനാവലാതികൾ..
കുടുംബത്തിലെ പ്രാരാബ്ധങ്ങൾ..
സ്വന്തം നിഴലിനോട്‌ പുറംതിരിഞ്ഞു കിടന്ന്‍ അവന് പ്രതിഷേധങ്ങൾ കിടക്കയിൽ പ്രകടിപ്പിച്ചു.
വളഞ്ഞു പോകുന്ന ഊടുവഴികളിലൂടെ ഒളിഞ്ഞു നടന്നു.
കുന്നുകളും മേടുകളും കയറിയിറങ്ങി അലഞ്ഞു..
ഒരുനാൾ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടതായിരുന്ന നാടിപ്പോൾ ഏറ്റവും വെറുക്കപ്പെട്ടതായിരിക്കുന്നു.
നാട്ടിന്റെ വർഷകാലസ്മരണകളുടെ കുളിരും നനവും നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു. അകത്തും പുറത്തും ചൊരിയുന്ന പൊള്ളുന്ന മഴയുടെ തയമ്പക.
അമ്മക്ക്‌ വാതോപദ്രവം കലശലായി. അവർക്ക്‌ സമയാസമയത്തിനു മരുന്നെടുത്തു കൊടുക്കുവാനും കാലിൽ കുഴമ്പ്‌ പുരട്ടി ചൂടു പിടിച്ച്
കൊടുക്കുവാനും ഭർതൃഗൃഹത്തിലുള്ള മകള്‍ക്ക് അധികനാൾ സാധിക്കാത്തതിനാല്‍ അവര്‍ ഏര്‍പ്പെടുത്തിയ സഹായഹസ്തമായിരുന്നു ശ്യാമ.
" ശ്യാമ സുന്ദരി തന്നെ. "
അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു.
അധികനാളുകൾ വേണ്ടി വന്നില്ല. അവന് കാര്യം അവളോടും ബോധിപ്പിക്കുവാൻ.
" എന്റെ ഹൃദയം നിന്നെ ആഗ്രഹിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു...എന്തോ ഒന്ന് നിന്നിലേയ്ക്ക്‌ അടുപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു,
"ശ്യാമേ..നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ചുകൂടെ...? "
"പാടില്ല, എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളും ആഗ്രഹിക്കുന്നൊരു കല്യാണജീവിതം നിയ്ക്ക്‌ സാധ്യാവുമെന്ന് കരുതണില്ല.. "
അവൾ തേങ്ങിക്കരഞ്ഞു.
അവന് അവളുടെ തേങ്ങലുകളെ ഒപ്പിയെടുത്തു. അവള്‍ക്ക് കരച്ചില്‍ അടങ്ങിയില്ല. അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ മാറോട് ചേര്‍ക്കാന്‍
ഒരുങ്ങിയ അവന് പെട്ടെന്ന് പിറകോട്ട് മാറി. അവൾക്കു നേരെ ഒച്ച താഴ്ത്തി അമറി..
" ഒളിച്ചും മാറിയും നടന്നത് എന്നെ പറ്റിക്കാന്‍ ആണോടീ ...?
മുലയില്ലാത്ത നീ ഒരു പെണ്ണാണോ ..?
അവളുടെ പതിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മാറിനെ മറച്ചു വെക്കുന്ന കനത്ത മുടിക്കെട്ട്‌ പിന്നിലേക്ക്‌ വലിച്ചിട്ട് അവന് ചീറിയലച്ചു.
"നീ വെറും ശവമാണ്‌."
പിന്നീടെപ്പഴോ അവന് തളർന്നുറങ്ങി.
അവള്‍ പിന്നെ അവനെ കേട്ടതേയില്ല. അന്ന് മുതല്‍ ഒട്ടും ഭയം കൂടാതെ അവള്‍ ആ വീട്ടില്‍ അന്തിയുറങ്ങി.
അച്ഛനെ ശുശ്രൂഷിച്ചു. അമ്മയെ പരിപാലിച്ചു. അവനായി ആഹാരങ്ങള്‍ ചമച്ചു.
സ്നേഹത്തിന്റെ ഭാഷയും തിളക്കങ്ങളും അടുക്കളയിലും മുറ്റത്തും, അകമുറികളിലും വെളിച്ചം പരത്തുന്നത് അവന് കണ്ടു.
അവൾ ഉറക്കമൊഴിച്ച്‌ കാത്തിരുന്ന് അവന് ഭക്ഷണം വിളമ്പി. അലക്കിത്തേച്ച ഉടുപ്പുകള്‍ അലമാരിയില്‍ അടുക്കി.
ആ വീട്ടില്‍ സ്നേഹസമ്പന്നമായ ജീവതം കൊത്തിപ്പണിയുകയായിരുന്നു അവള്‍ .
നെഞ്ചിലെ മുഴപ്പുകള്‍ മാത്രമല്ല, പെണ്ണെന്നാല്‍ മറ്റെന്തൊക്കെയോ കൂടിയാണെന്ന് അവള്‍ ഓരോ ചലനങ്ങളിലും കുറിച്ചിട്ടു. ഒരു പാഠപുസ്തകമായി
പുതിയ അദ്ധ്യായങ്ങളായി അവള്‍ പെണ്മയെ വരച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
'എവിടെയായിരുന്നു ഞാന്‍..'
തൂങ്ങിയ മാംസഗോളങ്ങള്‍, ഉപ്പിന്‍റെ ആവിഗന്ധം..
തൊണ്ടക്കുഴിയില്‍ മുലപ്പാല്‍ ചുവയ്ക്കുവോളം അവന് ചര്‍ദ്ദിച്ചു. കണ്ണില്‍ ഉറക്കം മൂടുവോളം ആ നശിച്ച ഓര്‍മ്മകളെ ആട്ടിയകറ്റി.
എണ്ണമറ്റ ദീപങ്ങളും അലങ്കാരങ്ങളും ഒരുക്കി തന്നെ എതിരേൽക്കാൻ ഒരുങ്ങുന്ന ശ്യാമയേയും,
കുടകളും വെഞ്ചാമരങ്ങളും ഏന്തി തെരുവിലൂടെ നീങ്ങുന്ന ഘോഷയാത്രയേയും അവന് കിനാവ്‌ കണ്ടു.
"ശ്യാമ... "
അവൻ ഉറക്കത്തിൽ മന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...
അവള്‍ അപ്പോഴും ഒരു വീട് പണിയുകയായിരുന്നു.
