ഇരുട്ടത്ത് അമ്മേന്ന് വിളിച്ച് കരഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉറങ്ങി കിടക്കണ അമ്മ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ലാ എന്തിനാ ന്റ്റെ കുട്ടി കരയണതെന്ന്..
പിന്നേം പിന്നേം ഉള്ള ഉറക്ക കരച്ചിലുകള്‍ അമ്മയെ വേദനിപ്പിയ്ക്കുന്നൂ എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അന്ന് രാത്രി ന്റ്റെ ദു:ഖം കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളികളായി ആ മടിത്തട്ടില്‍ ഇറ്റിറ്റു വീണു…
അമ്മേ..ആ ചന്ദ്ര ബിംബം കണ്ടോ..
അവനെന്നെ ഉറങ്ങാന്‍ വിടണില്ലാ..
അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഉരുണ്ട് കളിയ്ക്കാണ്‍ ഞാന്‍..
അതെനിയ്ക്കങ്ങ്ട് ഇഷ്ടാവണില്ലാ..
അമ്മയെന്നോട് കരുണ കാണിയ്ക്കൂ..
ആ മിന്നാമിന്നി പൊട്ടിനെ പറിച്ചെടുത്ത് ന്റ്റെ നീണ്ട മൂക്കിനൊരു മുക്കുത്തി പണിതു തരൂ..
ഇങ്ങനെയൊരു സ്വപ്നാടനക്കാരി..ഭ്രാന്ത് പറയാതിരിയ്ക്കു കുട്ടീ..
നീ മഞ്ഞ മുക്കുറ്റി പൂക്കളെ കണ്ടിട്ടില്ലേ..ന്റ്റെ കുട്ടീടെ മൂക്കിന്‍ തങ്ക നിറം മുക്കുത്തിയും ചന്തമാണ്‍..
താരാട്ട് ഈണത്തിനോടൊപ്പം മൂക്കിന്‍ തുമ്പത്ത് ചെറുതായി നുള്ളി പിന്നേയും മൊഴിഞ്ഞു അമ്മ,
ഇങ്ങനെയൊരു തൊട്ടാവാടി…
മനസ്സിനെ സഞ്ചരിയ്ക്കാന്‍ വിടാതെ സുഖായി ഉറങ്ങിക്കോളു ട്ടൊ..
ഈ അമ്മയ്കെന്താ..പിടഞ്ഞെണീറ്റു ആ മടിയില്‍ നിന്ന്..
അമ്മേ…പകല്‍ വെട്ടത്തില്‍ തങ്കത്തിന്‍ മാറ്റ് തോന്നാം,
ന്റ്റെ പ്രിയ നിറം കറുപ്പെന്നറിയില്ലമ്മേ..
രാത്രിയോട് ഏറെ പ്രിയം എന്ന് ന്യായം..
കറുപ്പില്‍ ഏറെ ശോഭിയ്ക്കും വെള്ളക്കല്ല് ..
അതാണെന്‍റെ മോഹം..വെണ്‍നിലാ പൊട്ട്..ന്റ്റെ മൂക്കിന്‍റെ തിളക്കം.
കാലം മൂക്കുത്തി മുദ്രയ്ക്ക് ശോഭ കൂട്ടി..
കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളികള്‍ വഴിമാറി ചാല്‍ കീറി,
ഇടയ്ക്കിടെ ഈര്‍ഷ്യയായ് പിറുപിറുത്തു..
നോക്കിയ്ക്കോ നിനക്കും ഒരു നാള്‍ വരും ദീനം വന്ന് കിടക്കാന്‍..
ഇനി രഹസ്യം..
ഇന്നലെ ഞാന്‍ ചടഞ്ഞിരുന്നങ്ങനെ പകല്‍ സ്വപ്നങ്ങള്‍ കണ്ടു,
പാതി മയക്കത്തിലേയ്ക്കറിയാതെ വഴുതി വീണു..
ബാല്യത്തില്‍ പിച്ചവെച്ച് നടന്നു ഞാന്‍..
പിന്നെ മഴയത്ത് ഓടി കളിച്ചു നടന്നു ഞാന്‍..
കാലങ്ങള്‍ വഴിമാറിസഞ്ചരിച്ചു..
ഒരു ഉന്മാദ ലഹരിയിലെന്ന പോലെ..
ഹ്രസ്വമെങ്കിലും എത്ര സുന്ദരം..!
മുഖം കഴുകി മുടി വാരി കെട്ടി മുഖ കണ്ണാടിയില്‍ വെറുതനേ നോക്കി നിന്നു
രാപകലെന്നില്ലാതെ ദിവാ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കായ് ഇമ പൂട്ടാതെ കത്തിക്കൊണ്ടിരിയ്ക്കും കുഞ്ഞു കണ്ണുകള്‍ക്കിടയിലെ നീണ്ട മൂക്ക് ..
ആരോ സ്പര്‍ശിച്ച പോലെ..
അതെ, ഇടതു വശത്തെ തട്ടിന്‍ എന്തേ ഈ തിളക്കം..
പിന്നെ ചെറുങ്ങനെ ഓര്‍ത്തെടുത്തു,
മയക്കത്തിലായിരുന്നു ഞാന്‍…
ഏതോ ഒരു മായാ വിഭ്രമ ലോകത്ത്..
എനിയ്ക്കായ് വിരുന്നെത്തിയ മായക്കഴ്ച്ചകളില്‍,
എനിയ്ക്കായ് മാത്രം പെയ്തിറങ്ങിയ ചാറ്റല്‍ മഴയിലെ മഴത്തുള്ളി പരിശുദ്ധിയാണാ വെണ്‍ക്കല്ല്..
ഒരു മഴത്തുള്ളി ചുംബന സ്പര്‍ശം പോലെ..
സ്നേഹം ഒരു മഴത്തുള്ളിയായ് വന്നണഞ്ഞതാണവിടം..
അറിയാതെ വിരല്‍ത്തുമ്പുകള്‍ ആ വെണ്‍ക്കല്ലില്‍ പതിയുമ്പോള്‍ ഗര്‍വ്വോടെ ഞാനോര്ത്തു,
നിന്നെ ഞാന്‍ ഇവിടെ പതിച്ചു വെച്ചു..
ഇനി നിനക്കിവിടന്ന് മോചനമില്ലാ
അര്‍ഹിയ്ക്കുന്നതാണോ എന്നറിയില്ലെങ്കിലും, ഉള്ളിലൊരാശ്വാസം..
ഈ സ്നേഹം എനിയ്ക്കിന്ന് സ്വന്തം..!
ഒരു നാള്‍ ദീനം വന്ന് കിടക്കും വരേയ്ക്കും..
ദേഹം വെടിഞ്ഞ് പോകും വരേയ്ക്കും..
വെണ്‍ക്കല്ല് മൂക്കുത്തി …
നീ എന്‍ വിരല്‍ത്തുമ്പ് സ്പര്‍ശത്തില്‍ എന്നും സ്വന്തം..!
